Wiele jest definicji asertywności, ale najprościej mówiąc, jest to pełne wyrażanie siebie w kontakcie z drugim człowiekiem w sposób respektujący uczucia innych. Teoria i praktyka asertywności opiera się na podstawowym założeniu, że każdy człowiek ma takie same prawa i może z nich korzystać dotąd, dopóki nie zaczyna ograniczać praw innych. W rzeczywistości zasada jest bardzo stara i ujmuje ją powiedzenie: ?Nie rób drugiemu, co tobie niemiłe? albo: ?Miłuj bliźniego swego, jak siebie samego?. Różni autorzy różnie definiują te prawa, np.:
? Mam prawo wyrażać własne myśli i opinie, nawet jeśli różnią się one od poglądów innych ludzi.
? Mam prawo wyrażać własne uczucia i być za nie odpowiedzialnym.
? Mam prawo mówić ludziom ?tak?.
? Mam prawo powiedzieć ?nie? bez poczucia winy.
? Mam prawo powiedzieć ?nie wiem?.
? Mam prawo powiedzieć ?nie rozumiem?.
? Mam prawo zmieniać zdanie bez konieczności i usprawiedliwiania się.
? Mam prawo do popełniania błędów i do tego, by czuć się odpowiedzialnym za nie.
? Mam prawo prosić o to, czego chcę.
? Mam prawo do szacunku innych ludzi oraz do tego, by ich szanować.
? Mam prawo do tego, by mnie wysłuchano i traktowano poważnie.
? Mam prawo do niezależności.
? Mam prawo odnieść sukces.
? Mam prawo zdecydować się na brak asertywności.
